Trzecie miejsce w Fortuna 1 Lidze – jeden z najlepszych wyników w powojennej historii Warty Poznań
Po zdobyciu mistrzostwa Polski w 1947 roku piłkarze Warty Poznań tylko sześć razy zajmowali na koniec sezonu wyższe miejsce w...
Po zdobyciu mistrzostwa Polski w 1947 roku piłkarze Warty Poznań tylko sześć razy zajmowali na koniec sezonu wyższe miejsce w tabeli niż obecnie, gdy zakończą rozgrywki Fortuna 1 Ligi na trzeciej pozycji.
Warta Poznań to wciąż jeden z najbardziej utytułowanych klubów piłkarskich w Polsce, mimo że przez większość swojej 108-letniej historii nie walczyła o laury. „Zieloni” mają na koncie dwa mistrzostwa Polski, cztery tytuły wicemistrza kraju i siedem brązowych medali. Daje to poznaniakom 9. miejsce w klasyfikacji medalowej mistrzostw Polski wszech czasów.
Ten dorobek to przede wszystkim zasługa przedwojennych piłkarzy Warty Poznań, kiedy to klub ze stolicy Wielkopolski należał do ścisłej czołówki w krajowym futbolu. Przed II wojną światową na palcach jednej ręki można było policzyć sezony, w których Warta Poznań nie liczyła się w grze o medale. Pięć sezonów zakończonych na podium przypadało na czasy przed 1927 rokiem, czyli zanim utworzono Ligę Piłkarską. Warta Poznań była w wąskim gronie klubów, które powołały Ligę do życia.
Po II wojnie światowej Warta Poznań najpierw wywalczyła wicemistrzostwo Polski w 1946 roku, a w kolejnym sezonie zdobyła swój drugi i póki co ostatni tytuł najlepszego klubu piłkarskiego w kraju. Potem, przez 3 sezony grała jeszcze w I lidze (odpowiednik obecnej Ekstraklasy), ale bez sukcesów. W 1950 roku spadła do II ligi, czyli na poziom rozgrywkowy, na którym występuje obecnie.
W I lidze (Ekstraklasie) „Zieloni” grali jeszcze później tylko raz – przez dwa sezony: 1993/94 i 1994/95. W sumie więc, po 1945 roku, gdy mistrza kraju wyłania się w systemie ligowym, wildecki klub występował na najwyższym poziomie przez 5 sezonów.
Od spadku w 1950 roku do dzisiaj, a więc przez 70 lat przez większość lat Warta Poznań rywalizowała na trzecim poziomie rozgrywkowym lub niższym (w latach 2016-2018). Obecny sezon jest 24., w którym gra ona na tzw. drugim froncie. I tylko raz – 1. miejsce w grupie zachodniej w 1993 roku – udało jej się skończyć sezon na wyższej pozycji, niż zajmie teraz na koniec rozgrywek Fortuna 1 Ligi zespół trenera Piotra Tworka.
W 1951 roku była to druga lokata, ale w jednej z czterech II-ligowych grup, liczących po 8 zespołów. Sezon w roku 1957 też zakończyła na 3. miejscu. Jednak wówczas również rywalizowano w grupach – tym razem dwóch, 12-drużynowych. W bardziej współczesnych czasach punktem odniesienia jest sezon 2010/11 i siódme miejsce na koniec sezonu po świetnej rundzie wiosennej w wykonaniu drużyny pod wodzą trenera Bogusława Baniaka, którego asystentem był wówczas… Piotr Tworek.
Dwa lata później Warta Poznań spadła z ligi i w ten sposób zakończył się jej pobyt na zapleczu Ekstraklasy, trwający 6 sezonów. W tym czasie najczęściej zajmowała 10. miejsce w stawce (3 razy), raz 14. i raz 16. Rok temu, jako beniaminek Fortuna 1 Ligi, „Zieloni” finiszowali na 13. pozycji.
Dziś „Swojska Banda” rozgrywa więc najlepszy dla klubu sezon w XX wieku i jeden z najlepszych w swojej powojennej historii. Wiadomo już, że zakończy rozgrywki na 3. pozycji i we wtorek 28 lipca przystąpi do baraży o Ekstraklasę jako najwyżej rozstawiony zespół Fortuna 1 Ligi. Stawką i zarazem celem Warty Poznań jest awans na najwyższy poziom ligowy w Polsce – dopiero drugi w dziejach 108-letniego klubu!